Boom_The Baby Clown

Concept : ของการออกแบบตัวละครตัวนี้คือ ความวุ่นวายในแบบเด็ก มันคือความไร้เดียงสา และสนุกสนาน มันจึงออกมาเป็น ตัวตลกร่างใหญ่ที่มีนิสัยแบบเด็ก ๆ ความต้องการของมันคือสร้างความโกลาหลให้แก่โลกใบนี้

Story : ในชุมชนใจกลางเมืองที่แออัดแห่งหนึ่งนั้น มีครอบครัวที่ดูเพียบพร้อมทุกอย่าง แม้จะต้องอยู่ในห้องเช่าเล็กเท่ารูหนูก็ตาม  พ่อ  แม่  และลูกชายอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

       ทุกเช้า แม่และพ่อจะออกไปทำงาน โดยปล่อยให้ลูกชายของพวกเขานั้นอยู่บ้านกับอาจารพิเศษที่มาสอนหนังสือให้หนุ่มน้อยทุกวัน 

            โดยพ่อและแม่ของเด็กชายนั้นรักลูกชายคนนี้มากเสียเหลือเกิน มากเกินกว่าที่จะให้เด็กชายออกไปเจอกับสังคมที่โหดร้ายภายนอก  ทั้งสองนั้นเลือกที่จะให้ลูกน้อยเรียนหนังสือภายในบ้าน และเมื่อทั้งสองกลับจากที่ทำงาน พวกเขาก็จะมาสอนการใช้ชีวิตให้กับลูกน้อยในช่วงมื้อเย็นของทุกวัน

"นี่นะลูกรัก ลูกสามารถทำได้ทุกอย่าง และสามารถเป็นได้ทุกอย่างเลยรู้ไหมในโลกนี้"

"ทุกอย่างเลยหรือครับ ? " เด็กน้อยมองพ่อด้วยแววตาเป็นประกาย

"แน่นอนลูกรัก "

"งั้นผมอยากเป็นคนมอบความุขให้กับผู้คน ผมอยากให้ทุกคนยิ้มครับ"

"โอ้ว พ่อว่าเป็นความคิดที่วิเศษไปเลยลูกรัก แต่ถ้าลูกอยากให้ทุกคนยิ้มลูกก็ต้องยิ้มกว้าง ๆ ไว้ด้วยนะ"

พ่อลูกนั้นพูดคุยกันอย่างมีความสุข โดยมีแม่นั้นคอยยกกับข้าวมาให้รับประทาน

       แต่ในคืนนั้นเองมีคนร้ายวิกลจริตบุกเข้ามาในบ้านเพื่อหวังขโมยทรัพย์สิน มีดเล่มยาวแทงทะลุอกของหัวหน้าครอบครัว และมีดเล่มเดียวกันนั้นเองก็ได้ปลิดชีวิตแม่ของหนุ่มน้อยในไม่กี่วินาทีต่อมา โดยที่เด็กน้อยทำได้เพียงยืนมองร่างของบิดาและมารดาล้มลงจมกองเลือดเท่านั้น

คนร้ายหันมาเห็นเด็กน้อยก็แสยะยิ้มกว้าง"ไง หนุ่มน้อย อย่าร้องไห้ไป ไม่มีอะไรต้องเศร้าเสียใจหรอกรู้ไหม"

ร้อยยิ้มนั้นบาดลึกเข้าไปในจิตใจของเด็กหนุ่ม เช่นเดียวกับใบมีดที่กระหน่ำฟันมาที่ร่างของเขา

"ฮ่าฮ่าฮ่า ไปตายซะให้หมด" ในระหว่างที่คนร้ายกำลังหัวเราะท่ามกลางร่างเหยื่อทั้งสามนั้น เด็กหนุ่มที่ถูกฟันจนบาดเจ็บได้หยิบมีดขึ้นมาแทงเข้าไปที่ขาของโจรร้าย

"อ้ากกก ไอ้เด็กบ้า"

การไล่ล่าเกิดขึ้นทันที หนุ่มน้อยได้หอบร่างโชกเลือดของตนไปที่ห้องครัวและเริ่มวางกับดัก

และเมื่อโจรมาถึง มันก็พบกับจุดจบที่น่าสังเวช

เด็กน้อยได้จุดไปใส่ขวดน้ำมันและโยนไปที่ผู้ร้ายคนนั้น ด้วยความรู้ที่เขาได้เรียนมาทำให้เขาพอรู้วิธีการเอาตัวรอดอยู่บ้าง

โจรร้ายร้องโหยหวนในขณะที่ถูกไฟเผา เคราะร้ายที่เปลวไฟรุนแรงเกินไป จนมันโหมกระหน่ำเผาตึกในบริเวณใกล้เคียงอีกมากมาย

       หลายวันต่อมา...

       เด็กหนุ่มน้อยนั้นมองหลุมศพของพ่อแม่ตนเองอย่างเงียบงันจนกระทั่งมีหญิงสาวผู้หนึ่งเดินเข้ามาหา

"ได้เวลาไปแล้วนะหนุ่มน้อย " เธอคนนี้คือผู้ดูแลบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ เด็กชายจะต้องเข้าไปอยู่นับจากนี้

"นี่หนุ่มน้อยเธอชื่ออะไรหรือจ๊ะ  คุยกับฉันได้นะ" หญิงสาวผู้ดูแลบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าชวนคุยขึ้นมาขณะทั้งสองกำลังเดินทาง

เด็กหนุ่มกอดตุ๊กตาในมือแน่น เขามองไปที่หญิงสาวก่อนที่จะยิ้มกว้างออกมา "ผมชื่อ Boom "

       ดวงตาสีเขียวส่องประกาย เส้นผมสีแดงเลือดของเด็กน้อยถูกหวีให้เรียบน่าดูชม เมื่อรวมกับรอยยิ้มบนใบหน้า ผู้ดูแลก็ไม่ได้เอะใจเลยว่า หัวใจของเด็กหนุ่มเริ่มที่จะบิดเบี้ยวไปช้า ๆ 

.

.

.

By : Lreioo